The project of Interdisciplinary Gallery is an artistic intervention within the structure of Cultural Center for Youth in Slupsk (Poland) building. The building was designed originally as a comunistic shoping center in the begining of 80's. The planes were adapted by architects, but still it is a labirynth of strange, little rooms and wide corridores. The gallery is taking all of it's space, producing site-specific projects by Polish and foreign artists. Interdyscyplinary Gallery is more of a mental space- for cooperation and crossing the disciplines. It organizes exhibitions, events, workshops, and mikro_makro festival.
Projekt Galerii Interdyscyplinarnej w Młodzieżowym Centrum Kultury w Słupsku zakłada artystyczną interwencję w strukturę budynku. Został on zbudowany w latach 80-tych według planów pawilonu handlowego. Tworzy zatem dziwny labirynt korytarzy, niewielkich pomieszczeń (magazynowo- socjalno- biurowych), oraz dużych sal (projektowanych na sklepowe), w których mieści się min. kino, sala prób, sala ćwiczeń. Wyjątkowe są tu proporcje wewnątrz budynku. Galeria rozlewa się po całości- czasem pojawiając się dyskretnie, czasem totalitarnie zamieniając funkcję miejsc. Nie ma tu typowego „pomieszczenia galeryjnego” z białymi ścianami i punktami świetlnymi zamontowanymi w suficie. Pomieszczeniem jest cały budynek z labiryntem rur wentylacyjnych i drzwi, za którymi nigdy nie można być pewnym co się kryje... Galeria Interdyscyplinarna jest zatem miejscem bardziej mentalnym, umownym i jako takie ma też możliwości rozlać się po mieście. Na potrzeby artystów adoptowane są przestrzenie nietypowe, jak schron z lat 80-tych, czy stara lokomotywownia. Jest to galeria istniejąca w sposób nieuchwytny- bez stałego miejsca- pojawiająca się tam, gdzie najmniej się można spodziewać.
Projekt Galerii Interdyscyplinarnej w Młodzieżowym Centrum Kultury w Słupsku zakłada artystyczną interwencję w strukturę budynku. Został on zbudowany w latach 80-tych według planów pawilonu handlowego. Tworzy zatem dziwny labirynt korytarzy, niewielkich pomieszczeń (magazynowo- socjalno- biurowych), oraz dużych sal (projektowanych na sklepowe), w których mieści się min. kino, sala prób, sala ćwiczeń. Wyjątkowe są tu proporcje wewnątrz budynku. Galeria rozlewa się po całości- czasem pojawiając się dyskretnie, czasem totalitarnie zamieniając funkcję miejsc. Nie ma tu typowego „pomieszczenia galeryjnego” z białymi ścianami i punktami świetlnymi zamontowanymi w suficie. Pomieszczeniem jest cały budynek z labiryntem rur wentylacyjnych i drzwi, za którymi nigdy nie można być pewnym co się kryje... Galeria Interdyscyplinarna jest zatem miejscem bardziej mentalnym, umownym i jako takie ma też możliwości rozlać się po mieście. Na potrzeby artystów adoptowane są przestrzenie nietypowe, jak schron z lat 80-tych, czy stara lokomotywownia. Jest to galeria istniejąca w sposób nieuchwytny- bez stałego miejsca- pojawiająca się tam, gdzie najmniej się można spodziewać.
