Galeria Interdyscyplinarna to przestrzeń do prezentacji sztuki najnowszej, powstającej na przecięciu dyscyplin, założona przez Ludomira Franczaka. W latach 2006-2011 galeria działała w Słupsku przy Młodzieżowym Centrum Kultury. W roku 2011 działalność galerii przeniosła się do Lublina do DDK Węglin. Galeria Interdyscyplinarna była zawsze miejscem umownym - bardziej ideą, niż konkretną przestrzenią wystawienniczą. Na potrzeby działań anektowane były przestrzenie miejskie (jak stara lokomotywownia, zakłady fotograficzne, ławki osiedlowe), czy miejsca alternatywnej prezentacji - publikacje książkowe, płyty cd/dvd, internet. Nowa lokalizacja nie zmienia wiele w tym założeniu. Również tutaj nie ma jasno wydzielonej przestrzeni galeryjnej, co zmusza do poszukiwań w miejscach do prezentacji sztuki nie przeznaczonych. Powoduje to swego rodzaju rozproszenie, jednocześnie nie wytwarza komfortowej sytuacji „inkubatora”. Konieczna jest interwencja w zastaną strukturę, podporządkowanie się nieoczekiwanym ramom. Z jednej strony sytuacja taka wiąże artystę, z drugiej jednak wyzwala od bagażu ciągnącej się od wieków tradycji aranżacji przestrzeni wystawienniczej, od – pozornie tylko – neutralnego white cube. Dodatkowym wyzwaniem jest tu też przestrzeń dzielnicy, w której funkcjonuje DDK. Węglinowi bliżej do natury i lasu, niż centrum miasta. Powoduje to inny rodzaj koncentracji, ale również inny rodzaj kontaktu z widzem. W związku z nowym miejscem działań zmienia się zatem również nazwa galerii, akcentując jej lokalność i tym samym wytyczając nową drogę działań. Oto nadchodzi GALERIA WĘGLIN.
Interdyscyplinary Gallery it is a space for presentation of modern art created on the cross of disciplines, that was established by Ludomir Franczak. Between 2006-2011 gallery was running at MCK in Slupsk. In the year 2011 it was moved to DDK Węglin in Lublin. Inter-gallery was always an arbitrary space – more of an idea, than concrete exhibition space. For the need of activities there were used city spaces (like an old engine storage, photographic shop, or benches), but also books, cd/dvd's, internet. The new localization doesn't change much. Also here there is no a separate space for gallery. This situation forces presentations in spaces that are not made for it, creating a kind of dispersion, but also rejecting a comfort of „incubator”. There's a need of intervention in the found structure, abbey the unexpected frames. From one hand such a situation binds the artist, but from the other relives it from the long-time tradition of – so called - “neutral” white cube. Another challenge is the neighborhood of DDK. Weglin is closer to the nature, and forest, that the city. That creates a new quality of concentration, but also of a contact with viewer. Despite on new place the name of gallery is also changed from now. Here it comes – WEGLIN GALLERY.
